|
نیازهایم را درون قایقی کاغذی گذاشتم و به دریای سکوت سپردم.
وقتی برآورده نمی شوند همان بهتر به دست سکوت بسپارمشان.
جایشان امن تر خواهد بود، به یقین!
ڪـ ـد هـآے مـوس
ڪـ ـد هـآے وبلآگــ
نظرات شما عزیزان:
مصطفی 
ساعت3:46---14 مهر 1391
این روزها که می گذرد
یک ترانه تلخ
قصه ی تنهایی های مرا می سراید
سمفونی گوش خراشی است
روزهاست پنبه دگر فایده ندارد
……باید باور کنم
تنهایم
|
تبادل
لینک هوشمند
